Czasami zdarzają się sytuacje, kiedy nasze dziecko musi być hospitalizowane. Taką decyzję podejmuje lekarz rodzinny, który diagnozując malucha kieruje go do szpitala. Najczęściej diagnozę lekarza rodzinnego potwierdzają lekarze w szpitalu, po przeprowadzeniu bardziej szczegółowych badań diagnostycznych. Pobyt w szpitalu to dla każdego dziecka bardzo poważne obciążenie psychiczne. Wyrwane ze swojego naturalnego środowiska czuje się zagubione i wyobcowane. Dodatkowy stres powodują badania, postawienie diagnozy, czasami nieprzyjemne zabiegi. W dużym stopniu stres szpitalny może łagodzić personel pielęgniarski. Współczesne pielęgniarki są przygotowywane do pełnienia innej roli wobec dziecka w szpitalu. Już nie tylko sprawują nad nim opiekę, podają leki, przeprowadzają niezbędne zabiegi, ale również zajmują się wsparciem psychicznym dziecka. Rozmowa, zachowania werbalne i niewerbalne mogą sprzyjać lepszej adaptacji dziecka do rzeczywistości szpitalnej. Im ten pobyt jest dłuższy, tym łatwiej dziecko radzi sobie z zaistniałą sytuacją. Należy pamiętać o tym, że coraz więcej oddziałów szpitalnych jest przyjaznych dziecku. Rodzice mogą już całkiem swobodnie przebywać w oddziale szpitalnym wraz z dzieckiem, nawet przez całą dobę. Dla rodzica małego dziecka są przeznaczone nawet oddzielne łóżka w samej sali szpitalnej. Rodzice są przygotowani do samoopieki i uczestniczą bezpośrednio w opiece nad dzieckiem.
Pobyt dziecka w szpitalu
