Ludzie są z natury strachliwi. Boją się pająków, węży i wielu innych rzeczy, których po prostu nie rozumieją. To samo dzieje się w przypadku spotkania osób chorych, szczególnie bardzo cierpiących, bądź wizualnie naznaczonych piętnem schorzenia. Rzadko zdarza się nam orientować o sposobach możliwego zakażenia lub w ogóle w tym, czy takie zarażenie się jest możliwe. Aby choć trochę rozjaśnić problem, powinniśmy zapoznać się z rozróżnieniem chorób na genetyczne i zakaźne. Istnieje oczywiście wiele kategorii chorobowych i sposobów ich wyróżnienia, między innymi ze względu na czynnik etiologiczny (np. choroby bakteryjne lub wirusowe) czy w zależności od dotkniętego elementu ludzkiego organizmu (np. choroby neurologiczne albo układu oddechowego). Choroby genetyczne należą do schorzeń nieuleczalnych i odziedziczonych. Ich leczenie odbywa się jedynie objawowo, eliminacja źródła chorobotwórczego nie jest możliwa. Bardzo często zresztą owe źródło nie jest jeszcze określone, a sama choroba okazuje się niezwykle rzadką. Ze względu na fakt, iż powstają one w trakcie rozwoju płodowego (ujawniać mogą się później) nie ma możliwości przekazania ich dalej. Przykładem takiej choroby jest łuszczyca. Choroby zakaźne z kolei, są chorobami nabytymi, wywołanymi przez drobnoustroje, wirusy, bakterie, pasożyty. Te mogą zostać przekazane przez dotyk, krew lub inne płyny, drogą kropelkową.
Choroba genetyczna a choroba zakaźna
